کارت طلایی کارگردان «یاغی» به نابازیگرانِ «بازیگر»
تاریخ انتشار: ۱۲ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۱۴۲۲۲۱
محمدرضا یزدانپرست روزنامه‌نگار و مجری تلویزیون در یادداشتی به سریال «یاغی» ساخته جدید محمد کارت که در پلتفرم فیلیمو عرضه شده است، پرداخت.
به گزارش خبرگزاری برنا، متن یادداشت محمدرضا یزدانپرست را در ادامه می‌خوانید:
برجسته ترین نکته‌ای که در قسمت اول، حسابی به چشم می‌آید و نمی‌شود و نباید به سادگی از کنارش گذشت، دیدن دوجین بازیگر ناشناخته، کمتر دوربین دیده و غیرمعروف است که بلااستثنا بسیار خوب بازی می‌کنند و رسما بازیگرند، حتی آنها که فقط و فقط نقشی تک خطی دارند یا حتی اصلاً دیالوگ ندارند؛ از نگهبان پلِ نیمه‌کاره گرفته تا دزد و قراضه‌چی و رقاص و نوازنده خیابانی و نوچه‌های دانه درشت‌ها و پولدارها و تماشاچیان کُشتی‌خاکی پشت فَنس یا حتی در نمای دور، روی تراسِ خانه‌های چندطبقه.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
چقدر خوب که از زمانی به بعد در سینما، به سیاهی‌لشکر گفتند هنرور و حالا محمد کارت با بهادادن و جدی‌گرفتن آنها، لشکری از بازیگران نشان بیننده می‌دهد که به هر دلیلی-از نبودن در دسته و باند گرفته تا غرور یا بی‌کس‌و‌کاری و کم‌رویی- اسم درنکرده‌اند و نقش‌های اصلی به آنها سپرده نشده تا الان.
بازیگران اصلی هم غیر از طناز طباطبایی که هنوز نقش او در سریال شروع نشده، همگی درخشانند. علی شادمان که با سریال «می‌خواهم زنده بمانم» نشان داد می‌خواهد از بازیگری معمولی بودن دل بکَند، در یاغی بازیگری‌ست که می‌شود جاه‌طلبی برای رسیدن به بالابالاها را در نقش‌آفرینی‌اش دید؛ نقشی که سریال روی کاکُل لقب او می‌چرخد و تَتوی پشت گردنش، این اسم یا لقب را در ذهن مخاطب، قوی‌تر حکاکی می‌کند.
یاغی با سکانسی گیرا در قسمت یک، آغاز و با همین گیرایی، ۱۰۰ دقیقه پیش می‌رود تا مخاطب را منتظر و تشنه نگه دارد برای قسمت‌های بعدی. محمد کارت، طلایی‌ترین کارت‌های بازی را به بازیگرانی داده که کمتر کارگردانی تا این حد به آنها اعتماد می‌کند؛ بازیگرانی که با انرژی بالا، جواب این اعتماد را به بهترین نحو داده‌اند و در گیر و گرفتِ اینکه «نقش من کم است» یا «فلانی دیالوگ بیشتری دارد»، نمانده‌اند، همان یک پلان را حتی، در حد نقشِ اول دیده‌اند و اعتماد به نفسی که کارگردان به آنها بخشیده را به بازی‌شان کشیده‌اند.
انتهای پیام //
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: انرژی بازی تلویزیون دوربین ذهن یاغی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۱۴۲۲۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خط رو خط مسائل اجتماعی
تهیه‌کننده این اثر نمایشی سعید کمانی است که پیش از این سابقه مجموعه‌هایی مثل همه‌‌گیری و سفر در خانه را در کارنامه خود داشته است. پریناز آل آقا، کارگردان فصل اول و محمدرضا خسروی، کارگردان فصل دوم این مجموعه است. کمانی در گفت‌وگوی خود با جام‌جم از دغدغه‌های تولید این اثر نمایشی گفته است.تهیه‌کننده سریال خط رو خط در خصوص دغدغه‌ای که برای تولید این اثر داشته، به جام‌جم می‌گوید: دغدغه من این بود که کار طنز تولید کنم. دو سه سال بود که درگیر دو سریال کرونایی بودم و در اتفاق کرونا، چند نفر از دوستان و مادرم را از دست دادم. اینها باعث شد برگردم به همان چیزی که تا حدودی به آن علاقه دارم و آن را بهتر می‌فهمم. دوست دارم جامعه هم مثل خودم حالش خوب شود و بعد از اتفاقاتی که در بیماری وحشتناک کرونا افتاد، فکرم این بود که بتوانیم با کارهای طنز جلو برویم و این کار را ساختم. در این‌گونه کارها تخصصی نداشتم و اولش خیلی اذیت شدم. مخصوصا در بحث دکور خیلی نگران بودیم دکوری که می‌زنیم تک لوکیشن است و اصلا توان این موضوع را دارد یا نه. خیلی رویش فکر کردم و به این نتیجه رسیدم که تنها دکوری که بتوانیم بزنیم یک آرایشگاه مردانه است که این فضا را به ما می‌دهد که هر آدمی اعم از پزشک، کارگر و ... واردش می‌شود. دلیل انتخاب این لوکیشن، عام بودن فضای آرایشگاه‌هاست که می‌توان قصه‌های زیادی را در بستر آن روایت کرد. در عین حال موضوعات اجتماعی، موضوعاتی هستند که دغدغه همه است. همه ما در آپارتمان مشکلات زیادی داریم و هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید که مثلا در یک آپارتمان ۲۰ واحدی که هستیم همه به موقع شارژشان را می‌دهند، آشغال‌شان را مرتب دم در می‌گذارند و رعایت همسایه را می‌کنند؟ همه ما این مشکلات را داریم و در سریال خط رو خط تلاش کردم به محل کار و ازدواج و موانع ازدواج بپردازیم. نمی‌خواستیم نقد کنیم و در واقع بیشتر خودمان را نقد می‌کنیم.
بیان مسائل اجتماعی با زبان طنز
وی در ادامه به ترکیب طنز با مباحث آموزشی اشاره کرده و تاکید می‌کند: تلاش کردیم موضوعات آموزشی را به صورت طنز بیان کنیم. مثلا یک‌فرد دروغگو و کثیف را به چالش می‌کشیم. هر موضوعی که به ما به‌عنوان یک انسان ربط دارد، مثل پوشش، لباس، تمیزی، آداب معاشرت و...که موضوعات زیادی است و جذابیت هم دارد در این سریال بیان کردیم اما باید به این نکته توجه کرد که در تولید چنین محتوایی برای رسانه تلویزیون، باید صبر داشته باشد تا این برنامه‌ها جای خود را باز کرده و مخاطب جذب کنند. کمانی در اشاره به موضوعات مطرح شده در این برنامه اشاره کرده ومی‌گوید:مسائلی همچون حمل و نقل، خانواده، ازدواج، فرزندآوری، موانع ازدواج و...در برنامه مطرح شده است. در واقع نزدیک به صد موضوع داریم. فصل اول ۲۰ قسمت بود. در فصل دوم آقای محمدرضا خسروی، کارگردانی را دست گرفته‌اند که تجربه کار کارگردانی دارند و کار کوتاه ساختند. تلاش کردیم بستری ایجاد کنیم تا کارگردانان کار اولی بیایند و در آینده در سازمان کارگردان شوند. وی در پاسخ به اینکه چنین فرصتی به کارگردان‌های جدید با ریسک همراه است، بیان می‌کند: به‌نظرم در صورتی این کار با ریسک همراه است که هر دو گزینه تهیه‌کننده و کارگردان ضعیف باشند اما در این کار، کارگردان ما در موضوع طنز باسواد است و نزدیک به ۳۵ سال سابقه کار طنز و این‌گونه کارها را دارد. به‌نظرم کارگردانی که طنز را می‌فهمد و از این دست کارها ساخته، می‌تواند کمک‌کننده باشد. اگر تهیه‌کننده و کارگردان شناخت و تجربه‌ای نداشته باشند قطعا کار درنمی‌آید. به‌طور کلی معتقدم که بهتر است تلویزیون به جای استفاده از سلبریتی، بازیگر پرورش دهد و باید به سمت آنهایی برویم که توانمندی این کار را دارند.
تلاش ۴ گروه نویسنده
کمانی درباره تفاوت کارگردانی فصل اول و دوم و حضور کارگردانی مثل خسروی که تجربه بازیگری و کارگردانی را دارد، این‌طور توضیح می‌دهد: به‌نظرم دو تجربه متفاوت بود. کارگردانی یک خانم، به یک شکل دیگر است چون به ظرافت‌ها دقت دارند. در فصل دوم هم آقای خسروی با توجه به این که بازیگر توانایی بودند و سالیان دراز کار کردند و در کارهای خیلی بزرگ حضور داشتند، یک‌فرد پرورش‌یافته هستند که در عین حال ارتباط‌شان با بازیگران خوب بود و کار شکل گرفت. کمانی با اشاره به چهار گروه نویسنده‌ای که در این سریال حضور دارند، در خصوص بازخورد مخاطبان به این مجموعه هم تصریح می‌کند: ابتدا زمانی که خودم این کار را روی آنتن دیدم این ترس را داشتم که با توجه به تک‌لوکیشن بودن، مخاطب چه ارتباطی با آن برقرار می‌کند. در واقع ۴۰دقیقه نمایش در تک‌لوکیشن سخت است. وقتی به‌عنوان یک منتقد به آن نگاه کردم حس خوبی به من دست داد و خوشحال شدم که شاید نمره‌ام زیر ۵۰ نشده باشد. در حال حاضر فصل اول روی آنتن رفته و ما در حال تولید فصل دوم هستیم. فصل اول در ۲۰ قسمت ۴۰ تا ۴۵ دقیقه‌ای روی آنتن می‌رود.
جاده کندوان یک طرفه شد