سریال «یاغی» با بازی علی شادمان چه‌طور شروع شد؟
تاریخ انتشار: ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۰۴۹۴۱۰
قسمت نخست «یاغی»، در فضای کاملا جنوب شهری می‌گذرد و روایتگر تلاش «جاوید» و خواهرش برای گرفتن شناسنامه است. در این قسمت مخاطب با شخصیت اصلی سریال و گره‌های اصلی زندگی او آشنا می‌شود و «یاغی» در صحنه‌هایی پرافت‌وخیز، به اصطلاح قلاب خود را به ذهن مخاطب می‌اندازد.
به گزارش خراسان، پنج‌شنبه‌ای که گذشت، قسمت اول از مجموعه نمایش خانگی «یاغی» ساخته محمد کارت در شبکه نمایش خانگی پخش شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نخستین قسمت از «یاغی» به شکلی جالب توجه، در ۹۵ دقیقه منتشر شد که دو برابر زمان معمول سریال‌های نمایش خانگی است.
نسخه سریالی «شنای پروانه»«یاغی» مـاجـرای جــوان کشتی‌گیری به نام «جاوید» را روایـت می‌کند که در جنوب شهر تهران، زندگی و کار می‌کند. او که در خانواده‌ای از هم پاشیده و درگیر اعتیاد متولد شده، سال‌هاست پدر و مادر خود را از دست داده و دغدغه اصلی‌اش این است که بتواند نسب خود را ثابت کند و شناسنامه بگیرد؛ در حالی که به دختری به نام «ابرا» نیز علاقه‌مند است.
محمد کارت که برای کارگردانی فیلم سینمایی «شنای پروانه» و شماری از فیلم‌های مستند اجتماعی با تمرکز بر مسائل اجتماعی جنوب شهر خصوصا اعتیاد شناخته می‌شود، در نخستین سریال خـود نیز که با همکاری نویسندگان «شنای پروانه» نوشته شده، فضایی مشابه با تنها فیلم کارنامه‌اش دارد.
نقش اصلی «یاغی» بر عهده علی شادمان است و ستاره‌های پرشمار دیگری در این سریال بازی می‌کنند که از جمله آنها می‌توان به پارسا پیروزفر، طناز طباطبایی، امیر جعفری، نیکی کریمی و فرهاد اصلانی اشاره کرد. البته از این فهرست تنها امیر جعفری در قسمت نخست حضور پررنگی دارد.
قلاب قصه به ذهن مخاطبقسمت نخست «یاغی»، در فضای کاملا جنوب شهری می‌گذرد و روایتگر تلاش «جاوید» و خواهرش برای گرفتن شناسنامه است. در این قسمت مخاطب با شخصیت اصلی سریال و گره‌های اصلی زندگی او آشنا می‌شود و «یاغی» در صحنه‌هایی پرافت‌وخیز، به اصطلاح قالب خود را به ذهن مخاطب می‌اندازد.
هرچند با توجه به حضور کوتاه پارسا پیروزفر و معرفی کاراکتر «بهمن»، مخاطب می‌تواند تا حدی به سمت‌وسوی ادامه قصه پی ببرد. درام سریال در قسمت نخست تأثیرگذار است و بازی برون‌گرای کاراکتر اصلی نیز به آن می‌نشیند.
اگرچه نقاط ضعفی نیز در سریال به چشم می‌خورد که از جمله آن می‌توان به اجرای کمابیش تصنعی صحنه‌های کشتی اشاره کرد. با این حال، آن‌چه مهم است، آن است که «یاغی» در سال‌هایی که قصه‌های جنوب شهری با حضور مجرمان مناطق پایین شهر با استقبال مواجه می‌شود، منتشر شده و همین امر، شانس نخستین سریال محمد کارت را برای موفقیت بالا می‌برد.
منبع: فرارو
کلیدواژه: محمد کارت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۰۴۹۴۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۱۳ میلیون دلار برای القای تاریخچه ترور و کشتار به ایران و مذهب شیعه | جعل تاریخ در سریال حشاشین
به گزارش همشهری آنلاین، همان‌گونه که انتظار می‌رفت، سریال حشاشین، با حواشی متعددی که رقم زد، نتوانست به اثر درخور و ماندگاری در حافظه مردم کشورمان تبدیل شود. سریالی که در زمان تولید، با سروصداهای بسیاری همراه شد و عنوان یکی از پرهزینه‌ترین تولیدات جهان عرب را از آن خود کرد.
این سریال، ماه رمضان امسال، از یکی از شبکه‌های اصلی مصر به روی آنتن رفت و در آن کشور نیز واکنش‌های متفاوتی را به خود دید. سابقه تاریخی چنین کارهایی، این شائبه را تقویت می‌کرد که با توجه به فضاسازی فرقه‌ای داستان، باید در انتظار کژراهه‌های روایی بود علی‌الخصوص آن‌که ایران، ابژه این داستان بود و نمی‌توانستیم بپذیریم که کشوری مانند مصر، داستانی در مسیر روایت دقیق و متقن تاریخی از ما داشته باشد.
ساختار مشوش روایت و البته بزرگ‌نمایی‌های اغراق‌آمیزی که می‌خواست این باور را به مخاطب الصاق کند که ایرانی‌ها، پدر داعش هستند، به‌اندازه‌ای ناشی‌گرانه بود که با یک‌بار تماشای صرف چند قسمت از سریال، می‌شد به‌راحتی متوجه آن شد. حشاشین هرچقدر که در زمینه ساختار حرفه‌ای سریال‌سازی، الکن است و بویی از استانداردهای سریال‌سازی جهانی نبرده اما در زیرلایه، به شکلی دقیق، فراتر از رویه ظاهری آن که ایران‌ستیزی است، نوعی شیعه‌ستیزی را در پیش گرفته است.
طبیعی است که در پرداخت داستان‌هایی با مضمون فرقه‌های سیاسی، یک تصویر ظاهری از المان‌های آن فرقه ساخته می‌شود و یک تصویر نیز در زیرلایه مورد نظر است تا توطئه‌ها و منویات حقیقی آن فرقه، به دور از تمایلات سورئالیستی، زمختی خود را نشان دهد. به همین دلیل، حشاشین در شکل ظاهری، به ایران‌ستیزی روی آورده و زیر پرچم حسن صباح، وجوه مدیریتی ایرانیان و تمایل به کشورگشایی‌هایی که دارد را مورد نقد قرار داده است بنابراین همین نقد خزنده نمی‌تواند مخاطب را مجاب کند که با یک روایت درست و تاریخی مواجه بوده است.
اینکه تاریخچه ترور و کشتار به ایران و مذهب شیعه نسبت داده شده تا جزءنگری‌هایی که مبتنی بر رجعت به کتاب خدا و پیامبر به جای امام و ولی‌فقیه است، نمونه‌هایی از جنگ روایتی است که این سریال در خدمت به شیعه‌ستیزی انجام داده است
در پس‌زمینه اما هدف فیلم کلان‌تر است که خوراک مویرگی مکفی در جهت اقناع مخاطب را دارد و آن، گرفتن انگشت اتهام جنایت‌های تاریخی به سمت شیعه بوده است. از جریان داشتن عباراتی چون سر مار را باید زد که به تائید سریال، از آن زمان در مورد حاکمان ایران عنوان شده و امروز نیز شنیده می‌شود تا بهره‌مندی از پرچم سیاه برای فرقه که تداعی‌کننده پرچم داعش است و البته آکسان‌های متعدد بر روی این گزاره که باید با رهبرانمان مشورت کنیم، به‌خوبی موید این مورد است. اینکه تاریخچه ترور و کشتار به ایران و مذهب شیعه نسبت داده شده تا جزءنگری‌هایی که مبتنی بر رجعت به کتاب خدا و پیامبر به جای امام و ولی‌فقیه است، نمونه‌های دیگری از جنگ روایتی است که این سریال در خدمت به شیعه‌ستیزی انجام داده است.
فارغ از این محتوای عجیب و آشکار، سریال، متناسب با هزینه‌کرد و پروژه تبلیغاتی بزرگی که داشته، دستاورد فنی نداشته است. حشاشین را نمی‌توان یک سریال مبتنی بر استاندارد روز این حوزه دانست. کارگردانی به‌واسطه تشتت‌های میزانسن، چندان قابل‌قبول نیست و بازی بازیگران، بیرون‌زدگی‌های فراوان دارد که مخاطب را می‌آزارد.
مجموعه تمام این عوامل سبب شده تا حشاشین، با ساختار جعل تاریخ، موجودیت داشته باشد و این مهم، نه مبتنی بر سندیت واقعی است و نه می‌تواند برداشتی آزاد از یک برهه تاریخی قلمداد گردد. افراط‌گری در جعل تاریخی حوادث به اندازه‌ای زیاد است که مخاطب عام نیز متوجه این میزان عداوت شده و به همین دلیل ارتباط چندانی با آن نمی‌گیرد.
این سریال، نمونه بارز آثاری است که علیرغم تزریق حدود ۱۳ میلیون دلار، نتوانسته آن اثرگذاری اعتقادی و سیاسی را بر روی مخاطب خود داشته باشد. در دنیای امروز، بیشترین میزان تاثیرگذری‌های این‌چنینی، از مجرای مواجهه نرم و زیرپوستی صورت می‌گیرد حال آن‌که حشاشین به‌واسطه عدم‌برخورداری از استانداردهای لازم محتوایی و بصری، نتوانسته مخاطب خود را تحت‌تاثیر قرار بدهد و به همین دلیل، با استقبال قابل‌توجهی از سوی مردم خاورمیانه مواجه نشد.
در ایران نیز این سریال از سوی یک سکوی مطرح و دو سکوی کمتر شناخته شده شبکه نمایش خانگی ارائه شد که با توجه به نظارت پسینی در مورد تولیدات خارجی، خیلی زود بساط این سریال از تمامی پلتفرم ها حذف شد. سریالی که در ایران نیز همپای منطقه، دیده نشد و نتوانست تاثیرگذرای ولو حداقلی هم داشته باشد.
کد خبر 848782 منبع: ایرنا برچسب‌ها خبر مهم فیلم و سریال خارجی
بازداشت مروج کودکهمسری برای تبلیغ آرایشگاه زنانه در اینستاگرام